บทความ

น้องๆปัจจุบันนี้ขาดแคลนเสื้อผ้าอาภรณ์พอสมควร เหลือให้นุ่งสั้นๆเพียงแค่นี้ ยังไงก็นะเอาแต่พอดี ตอนนี้ก็ดูเป็นความสวยงามก่อนละกัน .. ว่าแต่ วันหลังน้องๆลองใส่แบบยาวๆก็น่าจะดีนะ น่าจะสวยอีกแบบ นั่น!

ปัญหาของสาวน้อยตัวเล็กน่ารัก หรืออาจจะมีปัญหาขาสั้น ถึงยังไงก็น่ารักนะจ๊ะ

หนาวเหน็บ มันเจ็บจนชินชา ในความเดียวดาย  ตราบใดที่วาระนั้นยังมาไม่ถึง

บทที่ 57 โดย  ไอ้หัวเป็ด โคราช

              ในคืนที่เดียวดาย ยืนลำพังคนเดียวในเมืองใหญ่  แสนเหน็บหนาวยามคํ่าคืนอันเงียบเหงา ซุกซ้อนปรารถนาในความเงียบลึกๆ เฉาแห้งดั่งต้นหญ้าข้างทางปกคุมด้วยไอเย็นของหิมะ ไร้ค่าไม่ควรที่จะจดจำมัน เวลาปล่อยเลยร่วงไป วินาที นาที แต่ละชั่วโมง มันผ่านไปพร้อมกับลมหายใจเข้าและออก เป็นอยู่เช่นนี้เป็นวัน เดือน หลายๆ ปี ที่ร่วงเลยผ่านไป ซํ่าๆ เป็นเช่นนั้นตลอด

ตาโขน คือใคร ตายยังไง ทำไมไม่ไปผุดไปเกิดเสียที  อันนี้ผมไม่รู้หรอกครับ และคงไม่ใช่ปัญหาของผมที่ต้องมาคอยหาคำตอบ สำหรับพวกคุณ เพราะมันไม่ใช่นัยยะสำคัญของเรื่องที่จะเล่าสู่ท่าน ณ บัดนี้

บทที่ 62 โดย ไอ้หัวเป็ดโคราช

         เกิดขึ้น ณ เมืองเลย เมื่องเล็ก ๆ ล้อมรอบด้วยหุบเขา สายนํ้าเลยไหลล่องผ่านใจกลางเมือง เหน็บหนาวเป็นปกติในหน้าที่ของมัน เป็นความรับผิดชอบอย่างสมบูรณ์ของธรรมชาติเมื่อถึงฤดูกาล เป็นอยู่เช่นนี้ ตั้งแต่ผมเริ่มสัมผัส รู้สึกและรับรู้อาการ 32 ภายในกาย ครั้งหนึ่งของชีวิตอันยาวนานในช่วงหนึ่งของวัยเยาว์ ก่อนถึงเวลาเก็บเสื้อผ้ายัดลงกระเป๋าใบเก่าที่ยายเก็บไว้ให้ อำลาเงาอดีตจากไกลไม่หวนคืน ใจหวังเพียงรอฟังหนาวหน้าว่าจะเป็นไปเช่นไร อย่างคนที่เดียวดาย บนเส้นทางที่เลือกเอง

กลายเป็นกระแสวิพากษ์วิจารณ์อยู่ในขณะนี้ สำหรับประเด็นการใช้กล่องโฟมใส่อาหาร ที่หลาย ๆ คนมีความเข้าใจว่า เป็นอันตรายต่อสุขภาพ

พริกแกงไทยจัดว่าเป็นหนึ่งส่วนผสมสำคัญของอาหารไทยหลายๆชนิด ซึ่งทำให้อาหารไทยมีความแตกต่างจากอาหารชาติอื่นๆอย่างมาก เพราะต้องอาศัยความพิถีพิถันในการทำเครื่องแกง พริกแกง ชนิดต่างๆขึ้น อาหารไทยจึงนอกจากจะอร่อยคักๆ จนทั่วโลกให้การยอมรับอย่างมากมาย จากเฟสบุ๊คของคุณ "บวรรัตน์ ปิ่นประดับ" เชฟคนเก่งของสมาคมพ่อครัวไทย ได้โพสภาพแสดงโครงสร้างของพริกแกงไทยชนิดต่างๆไว้อย่างน่าดูทีเดียว เอาไปศึกษาไว้เป็นความรู้กันนะครับ 

"นั่งปรก" กันไม่ไหวแล้วใช่ไหม ปล่อยให้คนเขามีใจ มีสามารถ "ทำแทนเถอะ"

บทที่ 61 โดย ไอ้หัวเป็ดโคราช

 ชาตินี้ วุ่นวายสุด ๆ เกินใจจะทนแล้ว คนในนี้ "ชาติ" อำนาจมันใหญ่เกินคุณความดี...ของจริงที่ชอบเสนอหน้า

อะไรมันจะเยอะขนาดนี้ "ใส่ไรว่ะ" ไม่เข้าใจ ถามทำไม ? (คน...หรือเปล่า)

หากไม่สืบสานตำนานบรรพชน คุณค่าสำคัญที่ท่านสร้าง คงเป็นเพียงตำนานเล่าขาน (ห่างจากความจริง)

บทที่ 59 โดย ไอ้หัวเป็ดโคราช

บรรพบุรุษ "คนอีสาน" มาจากหลวงพระบางและ เวียงจันทน์ วัฒนธรรมประเพณีสืบทอดกันมา หลายชั่วอายุคน พื้นที่ภาคอีสานเราอาจคิดว่า แห้งแล้ง ขาดแคลนทรัพยากร สําหรับคนอีสาน "มันอุดมสมบูรณ์"

         มะนาวไม่หวานบ้างก็แล้วไป  "มะส้ม" ในยุคสมัยหลังนํ้าท่วมหลาก "บางมด" ส้มก็หมดความหวานเสียแล้ว

บทสนทนาที่ไม่ตั้งใจให้ถึง 56 โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช

          "ส้ม" บางมดหมดเสียแล้ว ขณะไร้รสสัมผัสลิ้น ยากที่จะได้ลิ้มรองรสหวานแบบเดิมๆ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคน "ไม่จริง" อย่าว่าธรรมชาติเขานะพวก "มะส้ม" มันถือกำเนิดขึ้นเหมือน "เอ็กเมน" พวกมนุษย์กลายพันธุ์ แต่มันคือ "มะส้มพืชกลายพันธุ์" ต้องเรียกมันยังงั้น เมื่อประชากรของโลก "ขี้ไม่ออก" แต่พยายามเลี่ยง และกังวลในความเสี่ยงที่มีต่อ "ยาระบายท้อง" ที่ถือกำเนิดขึ้นทุกๆ ชาติพันธุ์ แบ่งขายเป็นกิ๊ฟเซต ภายในร้านขายยาหมอแป๊ะ

เรื่องของนกนอนหนาว  รังชุ่มนํ้าบนกิ่งชะอม

บทที่ 60 โดย ไอ้หัวเป็ดโคราช

           "ชะอม" กิ่งนั้นใบเปียกปอนตอนเย็น ๆ เขาหุบใบ ยืนเอนกายหลับ ใต้ชายคาห้องนํ้า ชโลมจิตด้วยความชุ่มเย็น อันชื่นใจ ระลื่นไหลพ้องสายฝน และลมระบัดใบ ข้าง ๆ นั้น มันมีเพื่อนยืนเย็นคู่กันอยู่เสมอ หมากเขียวต้นสูงบังใบกั่นฝนให้ อยู่อย่างนี้มาหลายปี  ใบหญ้าคาแห้งใบแหลมหลังรั้วกั้นฝั่งสำนักเทศบาลที่มีผู้อาศัยอยู่ร่วมกันมากมายเหมือนฝูงนกพิราบที่เขาเลี้ยงไว้ ณ ที่แหล่งนั้นมีหญ้าคา มีฟางข้าว เป็นสิ่งแสวงหาของนกนา ๆ ชนิด นกเล็ก ๆ ที่มีคู่ใหม่ เริ่มสร้างบ้านแปลงเมือง  นกรุ่นหนุ่มสาวพึ่งจะแยกแตกรัง ออกจากอ้อมอกของผู้ปกครอง เสมอกันกับมนุษย์

มันมีบางครั้งที่คิดถึง

บทที่ 58 โดย  ไอ้หัวเป็ด โคราช

ก้อยกุ้งริมโขง...เชียงคาน
หรือนิยมเรียกเป็นทางการว่า "ยำกุ้งเต้น"

              อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย เป็นหนึ่งในหลายๆ อำเภอ ในภาคอีสานเหนือตอนบนของประเทศไทย ที่มีภูมิทัศน์ ติดแม่น้ำโขง "ฝั่งของ สองตลิ่ง"
"ไทเลย บ่เคย ขี้คร้าน" คำเก่าผู้เฒ่าผู้แก่ กล่าวเป็น "ผญา" คำกลอนสอนไว้  แสดงถึงอัตลักษณ์ของคนเลย ที่ใช้ชีวิตอย่างขยันอดทน ริมฝังแม่นํ้าโขง

ไม่ใช่ฉันไม่เหมือนใคร ฉันได้ทางปาก อนาถนักกับเวลา ในเงาใจของตนเอง

บทที่ 55 โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช

           ใบไม้แก่นำ้ตาลเหลืองร่วงหล่น ใบไม้ยังคงหล่นร่วงลงดินเป็นไฉน มองใบไม้หลากสีร่วงทับถมกัน บนพื้นนั้นใต้ต้นไม้ หากใบไม้นั้นหาใช่มีเพียงแต่ใบแก่