สำนักข่าวหัวเป็ดโคราช

ตาโขน คือใคร ตายยังไง ทำไมไม่ไปผุดไปเกิดเสียที  อันนี้ผมไม่รู้หรอกครับ และคงไม่ใช่ปัญหาของผมที่ต้องมาคอยหาคำตอบ สำหรับพวกคุณ เพราะมันไม่ใช่นัยยะสำคัญของเรื่องที่จะเล่าสู่ท่าน ณ บัดนี้

บทที่ 62 โดย ไอ้หัวเป็ดโคราช

         เกิดขึ้น ณ เมืองเลย เมื่องเล็ก ๆ ล้อมรอบด้วยหุบเขา สายนํ้าเลยไหลล่องผ่านใจกลางเมือง เหน็บหนาวเป็นปกติในหน้าที่ของมัน เป็นความรับผิดชอบอย่างสมบูรณ์ของธรรมชาติเมื่อถึงฤดูกาล เป็นอยู่เช่นนี้ ตั้งแต่ผมเริ่มสัมผัส รู้สึกและรับรู้อาการ 32 ภายในกาย ครั้งหนึ่งของชีวิตอันยาวนานในช่วงหนึ่งของวัยเยาว์ ก่อนถึงเวลาเก็บเสื้อผ้ายัดลงกระเป๋าใบเก่าที่ยายเก็บไว้ให้ อำลาเงาอดีตจากไกลไม่หวนคืน ใจหวังเพียงรอฟังหนาวหน้าว่าจะเป็นไปเช่นไร อย่างคนที่เดียวดาย บนเส้นทางที่เลือกเอง