โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
ในวันธรรมดา "ฉัน" ชีวิตของคนธรรมดา เดินในรอยเก่าเดิม ๆ ดวงตาอันหม่นหมอง มักจะเหลือบมองผ่านกระจกเงาในคราบฝุ่นหนา ก็แค่ผ่านเวลาไม่นานนัก ผ่านตรงนั้น "มัน" ทุก ๆ วัน "ฉัน" มองมันอย่างเฉยชา
รู้สึกเหมือนในใจตัวเองเย็นชา ด้านเป็นไตแข็ง ๆ คลาย ฝ่าเท้า ที่ทนทุกข์ กับการถูกกระทบเป็นเวลานาน ๆ ไม่รู้สึกว่าสาระใด ความเสียใจ หรือดีใจ แม้ว่ามันจะมีความเปลี่ยนในชีวิต จริงหรือเปล่า...ก็แค่มองอย่างเฉย ๆ ผ่านฝุ่นหนา...ของทุกวัน
