สำนักข่าวหัวเป็ดโคราช

แมวเถื่อน คนถ่อย (ไร้สำนึก)

บันทึกบทที่ 4 โดย : ไอ้หัวเป็ด โคราช

วาจาดั่งลมพัด หากเสียดแทง คงโดนจิตสำนึกลึกๆ ของคน สังคมดีอยู่ที่พื้นฐานครอบครัวครับ คนไทยจิตใจดี รักสงบ รักสัตว์ แต่วันนี้ต้องเพิ่มคำว่า “ไร้สำนึก ไร้รับผิดชอบ” อย่างที่บอก วาจาดั่งลมพัด ถูกใจก็ดี ไม่ชอบใจก็ชั่ง ธรรมดาของโลกเป็นเช่นนี้ การมีจิตเมตตาก็ดีอยู่ แต่ต้องรู้รับผิดชอบ หนูๆ น้องๆ ฟังนะ

การจะนำสัตว์มาเลี้ยง เราควรต้องปรึกษาคนในครอบครัวเสียก่อน ให้แน่ใจว่าเราจะเลี้ยงเขาได้จนสิ้นอายุไขของเขา อย่างดีที่สุด อย่าเห็นแก่ถูกใจในรูป เช่น ลูกหมา ลูกแมว เล็กๆ ก็น่ารักดี ทำให้เกิดจิตประติภักดิ์ (สะออน) แต่พอเริ่มโต พฤติกรรมเริ่มเปลี่ยน ซนมากๆ สกปรกมาก ไม่สวยเลย เบื่อแล้ววะ เกิดความไม่พอใจ ยังไงละครับคราวนี้ ก็ถึง ”พระ” ซิครับ ทึกทักกันอยู่แล้วว่า ท่านคงมีเมตตา เลี้ยงแทนเราได้ อีกแล้วครับท่าน เราก็เลย “อเปหิ” ไปที่วัด มันก็เลยเป็นเรื่องที่ผมจะนำมาเล่าสู่กันฟัง

เรื่องมันเริ่มที่ ครั้งหนึ่งเมื่อผมเป็นพระ นวกะ (พระใหม่) 01.30 น. ฌ วัดแห่งหนึ่ง

ขณะที่จำวัดอยู่อย่างสงบนั้น ทันใดเกิดเสียงดัง กุก กักๆ หน้ากุฏิ พร้อมกับเสียงรถ ที่ค่อยๆ ดังห่างออกไป ห่างออกไป ก่อนหน้าพอเข้าใจความหมายของบุคคลลึกลับ 2 – 3 คน ที่สนทนากันอย่างเบาๆ อย่างระมัด ระวัง พอจับใจความดังนี้ “รีบไปเถอะ เดี่ยวพระตื่น” พร้อมเสียงเด็กพูดต่อว่า “มันออกมาแล้ว” แค่นั้น เราเลยลุกขึ้นไปปลุกเณรน้อยภาคฤดูร้อนลงไปดูกัน เสียงสุนักเห่ากันระงมไปทั่วบริเวณหน้ากุฏิ

ซึ่งกุฏิ ก็ดันตรงข้ามกับ กุฏิพระอาจารย์ ท่านก็เปิดไฟลงมาดู อย่างสงบ และยิ้มๆ “เอาอีกแล้ว” ท่านว่า เราเลยให้เณรเข้าไปดูเพื่อหยั่งเชิงดูก่อน (ไม่ได้กลัว นะ) ทันทีที่เณรเห็นเป็นกระสอบข้าวสารใบใหญ่ ข้างในมีครอบครัวแมวทั้งหมด 8 ตัว รวมตัวแม่ โอ้โหว นี้มันเพิ่งคลอดมานี่น่า อนาถใจจริงๆ อนิจจา เหตุจากทับกันมา หรือมันเล่นโยนด้วยความเร่งรีบ   ก็ไม่อาจรู้ได้ จึงทำให้ลูกแมว 2 ตัวเสียชีวิตในกระสอบข้าวที่เต็มไปด้วย อึ ฉี่ ผสมเลือด กลิ่นสุดบรรยาย เรียกว่า ปลงสังเวชได้เลยทีเดียว   หลังจากนั้นไม่นาน

เราจึงบอก “เณรไปฝังด้วยกันเถอะ” คือเราเป็นผู้ขุดหลุม ให้เณรเอาถุงพลาสติกมาใส่ไป หน้าเศร้าใจนะ ทำยังไงได้ โลกก็แบบนี้ สุดท้าย พระอาจารย์ก็พูดขึ้นว่า “เลี้ยงเอาแมะ...เณร” นั้นเป็นทางออกของพระ แต่นั้นก็เป็นภารของวัดเหมือนกัน อ่านแล้วแน่ใจนะ...ว่าจะทิ้ง เดี๋ยวติดต่อพระอาจารย์ให้