บทความ
บทความ
บทที่ 52 Black Art โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
อีกมุม ของสี ขาว และดำ ความเคลื่อนไหวของแสง เงา “สมมาตร” ในธรรมชาติของงาน (ข้อจำกัดเวลา)
ความเฉียบขาดของแสง และเงา ในงานจิตรกรรม “โมโนโทน” Monotone ภาพสองเฉดสี (ขาว ดำ) Black Art เมื่อแสง และเงาสะท้อนอารมณ์ ของชีวิต ในรูปลักษณ์ต่างๆ แต่ละแง่มุม จิตรกรผู้ถ่ายทอดมองเห็นเรื่องธรรมดาของชีวิต แปลความหมายของสิ่งที่เห็น เกิดขึ้น เป็นอยู่ โดยการจับอารมณ์ภาพแบบไม่ตั้งใจ ไม่จำเพาะเจาะจง (จัดความชัดเจนขึ้นเอง)
บทที่ 51 “พวกเรา” ดับไฟลามทุ่งกัน หากวันนี้มีเพียงผู้อาวุโส จะแน่ใจหรือ อะไรจะเกิด (ในครั้งต่อไป)
รับรู้ได้ถึงความ "เมินเฉย" เหมือนรอใคร ก่อนพวกเขาเหล่านั้นจะคิดได้ว่า “ปัญหาเร่งด่วน” คืออะไรในความร้อน และร้ายของไฟ
โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
วอนหน่วยงานรัฐจัดตั้ง ผู้ทำหน้าที่ดูแลทุกข์ของคนใน “ชุมชน” ผู้รับผิดชอบ เข้ามาสนใจกับปัญหา “การเผาพื้นที่นา ในเขตปลูกสร้างบ้านเรือนของชุมชน” ให้จริงจังกันหน่อย ให้สมกับนโยบาย ชูป้ายปณิธาน “บรรเทาทุกข์คนในชุมชน” ที่เกินกว่าร้อยเมตร รอบๆ บ้าน “ญาติ พี่น้องตน”
ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตกพรำ พรำ “กบ” มันก็ร้องงึมงำ ระงมไปทั่วท้องนา
(ของชีวิตสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ ชนิดหนึ่ง) อยู่คู่คนหน้าบานมาช้านาน สัตว์เพื่อชีวิตตัวจริง(ไม่ต้องพิสูจน์ หรอกครับ)
เมื่อถึงตอนก่อนฟ้าหม่น ลมแล้งโรยยามแลง ลมโชยกลิ่นอ่อน หอมดอกผัก “แขยง” ยามฟ้าแลงค่ำลงมา
บทที่ 47 กลับอีสาน หอมกลิ่นแกงกบ โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
ในยุคสมัยที่คนต้องเผชิญกับมลภาวะ และสารพิษปนเปื้อนในธรรมชาติ ยังพอหากินกันได้อยู่ กับพืชผักสมุนไพรไทยพื้นบ้าน พืชชนิดกลิ่นหอมฉุน มีฤทธิ์ร้อนแรง (เผ็ดร้อน) ของผัก “แขยง”
22 เมษายน “เขาว่า” ให้เป็นวัน “คุ้มครองโลก” จริงหรือนี้?
บทที่ 44 ของโลก infirm โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
โลกที่เราอาศัยอยู่ เปาะบางจริงหรือ อ่อนแอเป็นผู้ป่วยทุพพลภาพ infirm ถึงต้องการให้มนุษย์ เข้ามาช่วยพยุง ประคับประครองตนในอัตภาพ “ผู้สูงวัยใกล้ถึงฝั่ง” เล่นรวมหัวกันตบกระบาลอย่างหนัก แล้วยังมีหน้า ตั้งกลุ่มรวมตัวชูป้าย “brandname” ขึ้นมาลูบหลังปลอบ “โลก” ในการกระทำ (ว่าข้านี้ละสูงส่ง) เพียงถ้อยคำแสดงความหมายแก่ตนต่อสายตา ”ผู้อื่น” เห็นสมควรว่า (ไม่เป็นอะไรนะ)
ไวพจน์ นิยามกับคำว่า “น้ำ” (มั่วตั้ว ถั่วเขียว) เริ่มแล้วละ
50 บท ของฝากคนชอบเขียน ถึง “น้ำ” โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
ข้าพเจ้าจะขอหยิบยืมความรู้ ของครู “ภาษาไทย” ย้อนรอยกลับไปเล่าเรียนกันใหม่ ย้อนวัยไปพร้อมกัน นะครับ มาเรียนรู้คำในภาษาไทย (คำไวพจน์) ศัพท์ที่นำไปใช้เรียก หมายความ ของคำว่า “น้ำ” เปิดกรุปัญญา ภาษา (โคตรเหง้า) บรรพชน สรรพนามเรียก อันมากมายจริงๆ จดจำได้แค่ไหน ก็แค่นั้น นำไปใช้ได้อย่างลงตัว ไม่ผิดจุดประสงค์ของความหมาย ให้ใคร “ติเตียน” ใน “นัยยะ” ของคำ
บทที่ 46 เก็บๆ เผื่อใจ ไว้ปัญญา โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
เรื่องเบ็ดเตล็ด คละ ระคนกัน ของความฟุ้ง เมื่อ “จิตซ่าน” คุณภาพความคิดพร่อง ยุบไป หรือลดไปจากเดิม ไม่เคยสำเร็จอะไร หยิบจับสิ่งใดไม่เป็นเรื่อง “สักกายทิฏฐิ” คนค้นหาตัวตน เพียงเงียบๆ คนเดียวในวันแรงๆ ของแสงตะวันผ่านฤดู และเป็นเรื่องที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน (หากกระเทือนซางบ้าง ช่วยไม่ได้)
ในใยแมงมุมแห่งชีวิต โยงใยมัดจิต มัดใจ “พันธนาการของตน” ขว้างทิ้งไป ก็ไม่พ้นตัว มันรั่วๆ ตลอดเลยเรา บุคลิกภาพเป็นคนแปลก คิดซับซ้อน เถื่อนแบบขำๆ ถ้าทางดูทุยๆ อย่างบอกไม่ถูก ในทีท่าไม่เหมือน แต่ต้องการไม่ต่างใคร ในความต่างนิยาม และนิยมของ ”มนุษย์สังคม”
บทที่ 43 หาเรื่องน่าสนใจ “เป็นปัจจุบัน” มาคุย โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
ใครเบื่อ...กับปัญหา “ท่อแตก” รับร้อนแล้ง “ซ้ำๆ ซากๆ” ในวิกฤติของภาวะขาดน้ำหน้าร้อน 10 เดือน แบ่งไว้ 2 เดือน เป็น “ฝน” เป็น “หนาว” ก่อนจะถึงวันสงกรานต์ “น้ำ” ไม่มี (ไม่ได้เลย) สิ่งสำคัญที่สุดของความต้องการมนุษย์ 70% ของน้ำประกอบขึ้นในร่างกายคนเรา “โลก” ก็เช่นกันคงเคยได้ยินกันนะ ว่า “โลก” ของเรา “ดาวสีฟ้า” ดวงนี้ มันก็ประกอบไปด้วยน้ำ 70% เช่นกัน ทุกวันนี้ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าไอ้ 70% นี้ ยังปกติดีอยู่หรือเปล่า
บทที่ 49 นิยามคำ “ปิสุณาวาจา” โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
คำนิยามในบรรทัดฐาน ของ “อัตลักษณ์” ทางด้านศิลปะวิชา (ผลงานสร้างจากการเรียนรู้) “ตนเป็นผู้สร้าง” พูดถึงคุณค่างานศิลปะ เกิดจากการสร้างสรรค์ ด้วยสองมือ หนึ่งมันสมองน้อยๆ 30% ของตัวเอง คำติเตียน ส่อเสียดทั้งหลาย ให้คู่ควรใส่ใจหรือ กับคำ “วิจารณ์”ของคน “อะไร” การที่บุคคลจะสร้างสรรค์งานขึ้นมาสักชิ้น เมื่อเริ่มลงมือ ก็เกิดอาการไม่ดี (ป่วย) ทางอารมณ์ “ห่วงหน้า พะวงหลัง” กล้าๆ กลัวๆ เกรงไม่สมควรค่า มองบรรทัดฐานที่สูงลิบลิ่ว ของผู้อื่นมากเกินความสามารถของตน กังวลในผลงานที่สร้างสรรค์ออกมาจะไม่ “โดน” หรือเกินกว่ากรอบที่ครู อาจารย์ เหล่าบรมศิลปินแม่พิมพ์ แม่แบบ สร้างสรรค์งานเป็นที่ยอมรับของคนสูงๆ ในสังคม คำเหน็บ “ติ เพื่อ ก่อ” ของนักวิจารณ์ทั้งหลาย ทั้งมืออาชีพ มันก็เรียก สมัครเล่นเขาก็ว่ากันไป
“สกัด พรทวี” หรือ “สกัด เพชรยินดี” ชื่อนี้เคยลือลั่นยุทธจักรหมัดมวย เจ้าของแชมป์ 10 เส้นทั้งในประเทศและต่างประเทศ แถมด้วยฉายา “ราชาน็อกเร็ว” และเจ้าของรำมวยไทยที่สวยที่สุด 11 ปีซ้อนและในรอบ 200 ปีของกรุงรัตนโกสินทร์ ความยอดเยี่ยมของเขาโดดเด่นถึงขนาดที่เกมยอดฮิตอย่าง “สตรีทไฟเตอร์” ยังหยิบเอาไปสร้างเป็นโมเดลคาแรกเตอร์ของเกม
ความสมมาตร ของบทที่ 42 ของ ไอ้หัวเป็ด โคราช
การเดินทาง 360 องศา ของชีวิตเรา “มนุษย์ทุกผู้” ก็มาจากจุดเริ่มต้นเดียวกัน หมุนวน เป็นวงกลม “กลับมาสู่จุดเดิม” เมื่อเริ่มออกค้นหาความหมายในชีวิตคน “จุดสมมาตรของชีวิต” สมดุลยภาพของความงาม และพอดีแบบไร้ตะเข็บ เมื่อมันเกิดการย้อนกลับมาทับซ้อนของจุดพลิกผัน มันวนๆ เวียนๆ กลับมายังสิ่งที่เริ่มตั้งแต่ต้น ทำมุม 360 องศา จากต้นสู่ปลาย ที่แท้นั้นคือสิ่งเดียวกัน ด้วยไม่รู้จึงเริ่มมองหา “สมดุลของวิถีกำหนดในตน”
บทที่ 48 ทุบกะลา กล้าเผชิญ ออกไปเรียนรู้โลก ของ ไอ้หัวเป็ด โคราช
การเดินทางหาประสบการณ์ หลายๆ คน มีหนทาง และเป้าหมายของชีวิตที่ต้องดำเนินไป บนเส้นทางแห่งความอยากรู้ อยากเห็นในธรรมชาติรอบๆ ตัวเรา มองจินตนาการที่ไกลออกไปจากหนังสือเรียน “ไกลเกินสภาวะความเป็นจริงของตัวเอง” ดูเหมือนว่าเป็นเรื่องเกินจะหยุดความกระหายอยากรู้ ไปสู่ความต้องการของประสบการณ์จริง ใหม่ๆ ไกลเกินกว่าหนังสือเรียน ออกห่างจากสิ่งที่ได้พบเห็นเป็นประจำ ในกะลาที่ครอบแนวคิด มุมมองของความธรรมดา ที่น่าเบื่อ
บทที่ 45 กับปัญหาใกล้ตัว โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
ผลพวงของปัญหา (ขยะเกลื่อนบริเวณ ซึ่งปกติแล้วควรจะอยู่ในภาชนะที่ถูกกำหนด) การขยายตัวของธุรกิจ “รีไซเคิล” Recycle อัตตาของผู้ประกอบการที่เพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็ว (ทำให้เกิดสภาวะทิ้งตัวของ ขยะ ปฏิกูลชนิดต่างๆ เกลื่อนทางสัญจร) เหตุเพราะ ”การแก่งแย่งทางธุรกิจ” (กลยุทธ์การตลาดเชิงรุก) ความต้องการในส่วนของวัตถุดิบ “ขยะที่ยังพอมีประโยชน์” (เกิดปัญหาความต้องการ) ส่วนที่นำไปใช้ในธุรกิจ ”รีไซเคิล” มีไม่เพียงพอ ต่อผู้ประกอบการทั้งเก่า และใหม่ ด้วยเหตุที่(กำลังซื้ออ่อนแรงของผู้อาศัยในชุมชน) ปัจจัยหลักของปัญหาธุรกิจ จึงมีการปรับเปลี่ยนกลยุทธ์ ด้วยการเพิ่มรอบให้มากขึ้น เพื่อความเร็วในการแข่งขันทางการตลาดเชิงรุก
บทที่ 41 ว่าด้วยเรื่องจิตอาสา อยากหาสุนัขช่วยจริงๆ จากใจ ไอ้หัวเป็ด โคราช
ปัญหาสัตว์เลี้ยงหายในปัจจุบัน ดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาที่มีให้พบเห็นกันได้บ่อยๆ มันเกิดขึ้นด้วยสาเหตุใดกันแน่ ความเผอเรอของผู้ดูแล หรือขาดความระมัดระวังในขณะออกจากบ้าน “ รึอาจเป็นขบวนการลักพา” เพื่อเรียกร้องทรัพย์สินจากเจ้าของสุนัข ที่ค่อนข้างมีฐานะดี บ้านเศรษฐีพันล้านที่มีลูกเล็กๆ มีเจ้าสุนัขพันธุ์ดี ในราคาแสนแพงลิบลิ่ว ของ “คุณค่าแห่งชีวิต” สุนัข เพื่อนผู้แสนดีที่สุดของมนุษย์ เพื่อนผู้ช่วยคลายความเหงา เติมเต็มความเดียวดาย ของการโหยหาความรัก และความห่วงใยจาก พ่อ แม่ ในสังคมที่ต้องดินรนแสวงหาเงินทองอย่างเร่งรีบในปัจจุบัน ความทุกข์ใจของผู้เป็นพ่อ แม่ เมื่อเห็นน้ำตาแห่งความเสียใจของลูก เสียเท่าไหร่ก็ยอม ขอให้ลูกได้กับมามีความสุขอีกครั้ง (หน้าจะมีนักสืบสุนัข) เหมือนในหนังของ จิมแครี่ (เอซ เวนทูร่า นักสืบซุปเปอร์เก๊ก) พอผมได้เห็นป้ายติดประกาศ “สุนัขหาย” ตามหน้าร้าน “มินิมาร์ท” ตามเสาร์ไฟข้างทาง “สุนัขหาย มีรางวัล 20000 บาท” ถ้าเป็นเช่นนี้บ่อยๆ เข้า ปัญหานี้น่าจะกลายเป็นปัญหาใหญ่ขึ้นมาได้ในสังคมไทย ผมนึกไปถึงขบวนการจับสัตว์เลี้ยงกรรโชกทรัพย์ มีความเป็นไปได้เหมือนกันนะผมว่า มันเป็นช่องทางของผู้ประสงค์ร้ายวางแผนหากินแบบง่ายๆ บนความทุกข์ของเด็กๆ และผู้คนที่มีจิตใจดีรักสัตว์ ถ้าหากมันเป็นอีแบบนี้ ผมว่าไอ้พวกนี้มัน ”เลวสัตว์“ จริงๆ กินไม่อิ่ม นุ่งไม่อุ่น หรือก็ไม่ใช้ อาจเป็นแค่คนเมาไม่มีกิน หรือพวกสิ้นปัญญาดำเนินชีวิต หากแต่มีสติปัญญาหากินแบบฉลาดแกมโกง
แฮปปี้โคราชดอทคอม หนึ่งในเครือข่ายของเรา "สว่างเว็บ"
Copyright © 2009 - 2020 happykorat.com. All rights reserved.
หากบทความที่ลงนี้ผิดพลาดประการใด หรือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์จากที่ใด ทางทีมงานของ "สว่างเว็บ" ต้องกราบขออภัยไว้ ณ ที่นี้ พร้อมทั้งยินดีแก้ไขบทความให้ถูกต้องเหมาะสมต่อไป ทั้งนี้สามารถติดต่อแก้ไขบทความได้ตลอดเวลาที่ Line ID : prem726